Die jaar is op sy rug!

Nog een dag en 'n bietjie oor van 2011 en so baie het gebeur, van werkloos wees, mismoedig, depressief, vet en swanger, gelukkig, verward, teleurgesteld, ag seker alle emosie denkbaar.

Ons het so vier jaar terug toe ons oudste ses maande oud was oujaarsaand spandeer by vriende van ons wat nog paartjies genooi het met babas. Dit was toe ons nog in Brackenfell gewoon het. Moet se dit was so lekker, en wonder hoeveel mense ook al so iets gedoen het. So verander vriendskappe ook wanneer 'n mens kinders het. Sekere vriendskappe verdwyn in die niet, ander blom op omdat hulle ook kinders het of omdat kinders lekker saamspeel.

Mis nogal baie van ons kaapse vriende, nie dat daar iets fout is met die weskus mensies hier nie. Seker ook omdat ons ook nie werklik uitgaan om mense te ontmoet nie.

Ek is opgewonde vir wat voorle vir die nuwe jaar en weet dat die fabriek nog lank nie toe is wat die sout uitdeel nie. Elkeen kry sy beurt om saam sout op te eet, soms soveel dat mens wonder wanneer kry dit einde. Hoe dit ookal sy, mens kom sterker anderkant uit of net meer vol plooie.

Mag die komende jaar vir julle almal net goed inhou wat mooi is, jul sterker maak en die wereld om jou 'n beter plek maak. En as jy worstel met moeilike besluite en jy twyfel oor enige iets is die antwoord altyd nee!

Mag ons almal gespaar bly deur Sy genade!

Liefde en Groe(n)te
Ekke
Sent via BlackBerry

Van brandewyn tot omo

Gisteraand staan ek en was die skottelgoed en die kraan drup-drup en die volgende oomblik spoeg die kraan met een hengse geluid ... Ook maar goed my maag is nie los nie, andersins was onse yskas versier met meer as die water.

Dit is die ding van skrik ... Wanneer jy 'n geluid nie verwag nie. So ook het ek een aand voordat ons gaan slaap het baba se bottels klaargemaak en manlief besluit toe mos om te se 'pssst', ek het my amper uit my geloof geskrik en manlief het natuurlik lekker gelag.

So het ons ook mos 'n kleine probleempie gehad destyds in Kathu met reenspinnekoppe en my man het al gaan slaap terwyl ek nog besig was om te bad. So kom ek in die kamer in en streel die agterkant van sy been. Nog nooit het ek iemand gesien wat van vas slaap tot kierts-regop in die bed staan gesien nie. Hy het gedink dis een van die spinnekoppe wat oor hom loop.

Ek weet nie was dit is met ons en die klein gediertes nie. Hier waar ons nou huur is roman spinnekoppe en vetlyf-skerpioene. My arme kind kan nie eers in die sand speel nie want daar is te veel skerpioen-gate. Het jy al ooit gesien hoe skarrel twee volwassenes rond wanneer 'n roman spinnekop besluit hy kom by die voordeur in. Ons het een aand laat een gekry en hom bespuit met gif, maar toe ons hom soek in die hoek waarheen hy gehardloop het, is hy weg. Ons het hom nou nog nie gekry nie.

So het ook al gehoor dat hier nogal redelik slange in die omgewing is, maar ek kan net dankbaar wees ons het nog nie so iets gekry of gesien nie.

So is ons almal bang of versigtig vir sekere goed, ek hou nie van creepy-crawlie-goed nie. En tog is daar mense wat die goed aanhou as troeteldiere. Ek sou nie omgee om 'n luislang te he as troeteldier nie, maar dan gaan ek nie hoef te wonder waarheen my katte verdwyn het of hoekom my skoonma nie kom kuier nie.

Hopelik sal die nuwe jaar wat voorle en die jaar-kontak wat ons nog oorhet in die huisie 'n jaar wees SONDER die gediertes wat so ongenooid in die huis inkom. En nerens kry ons raad hoe om ordentlik ontslae te raak van die skerpioene nie, van 'plant gras' tot 'strooi as om die erf'. En ek gaan beslis nie brandewyn op die grond uitgooi en hoop hulle 'either' steek hulself dood of raak gesuip en verdwaal na die bure toe nie.

Ek sal eerder die brandewyn drink en hoop 'n brandewyn-asem hou hulle weg. Dalk 'n half-jakkie wegsteek in die omo-boks onder die wasbak ook vir wanneer ek 'n kalmeermiddeltjie nodig het vir die skrik.
Sent via BlackBerry

Hulp vir depressie en angstigheid

0800 12 13 14 SADAG of the South African Depression and Anxiety group. Dit was op die nuus vanaand van soveel mense wat in die tyd jaar meer depressief voel en angstig is oor finansies vir komende maand en jaar.

Ek kan nogal dink dat mense depressief kan voel, want Januarie-maand is vir vele 'n bitter lang maand. As ek reg is is daar nog vier weke en twee dae oor voor meeste mense weer 'n salaris ontvang en as jy nie mooi met jou geld gewerk het nie kan dit soos 'n ewigheid voel.

So het my man nog twee weke oor van vakansie en dit voel nie soos 'n vakansie nie. Ons bring tyd deur by die huis en 'n klaende kind elke dag in die huis laat die lonte al hoe korter word. Dan is daar ons motor wat ook 'n bekommernis is, die het besluit om sluk-sluk minder krag uit te sit wat nogal frustreurend kan wees as mens nie die fout is nie. Dit help natuurlik ook nie as ek as onkundige vrae vra oor dinge waarvan ek niks weet nie, al probeer ek maar net belangstelling toon. Die slotsom van daardie storietjie is dat ek maar my stompg@t neus uit die motorbedryf moet hou en motors maar net van 'n afstand moet bewonder.

So wonder ek wat meeste van ons die tyd volgende jaar gaan dink oor nog 'n jaar wat verby is. Gaan ons voel dat dit 'n goeie jaar was of 'n jaar van nog berou en die 'as ek maar net...' Se-ding sal uiter.

So droom ek nog steeds van die R5 miljoen wat ons gaan wen en wens maar drome kon soms 'n werklikheid wees. Dejavu's beleef baie van ons en soms kom ek by 'n plek oof selfs 'n gebeurtenis en voel asof dit al vantevore gebeur het en of jy al daar was. Kan nogal 'freaky' voel, maar ek is seker dit het al baie mense gebeur.

Maar wie het al ooit 'n dejavu beleef wat depressie betref. Niemand vra daarvoor nie, maar dit gebeur sonder om iemand uit te sonder. Ek hoop werklik as enige van julle so voel en daar niemand is met wie jy kan praat nie of jy opkrop tot dit voel of jy kan bars, skakel asseblief iemand wat nie sal oordeel nie en weet hoe daardie donker gat kan voel. So skakel die nommer wat bo-aan die blog is en maak seker jy plaas jou geluk en rus vir jou siel eerste. 'n Ongelukkige gees of siel maak beslis nie 'n gelukkige jy nie en jy verdien om'n gelukkig te wees! Al dink jy dalk nie so nie ...
Sent via BlackBerry

'n Plekkie vir damwalle

Jy weet daar is 'n probleempie, net 'n klein enetjie, wanneer jy die badwater uittap ... bietjie sit en sodra jy uitklim, die sluise van die damwal gebreek is en al die water haastig uitlaatprop se kant toe beweeg. Dan weet jy jou damwalle is te groot ...

Nee kyk, Januarie maand is 'n lang een soos almal weet, sal maar minder my mond moet volstop en plan moet maak met my damwalle, hangende susters en al. Een van die mooi dae hoef ek nie meer my romp tot by my kniee moet lig om vir my man te flash nie, maar sal my broekspype moet begin toeknyp met wasgoedpennetjies. Dit is darem nie rerig so erg nie, gelukkig is daar darem nog wonder-bra ... nou nie dat ek een besit nie, ek dra sommer AC kermans se specials en hoop hulle doen die trick.

Ek sit darem nie meer aan die matte vas wanneer ek loop nie, dansy die voetskuurdertjie ... dan moet ek nog planmaak om weereens van my gewoonte af te leer om my senuwees nie te wys nie, aka ophou naels vreet ... ek weet nie hoekom ek net nie van daardie gewoonte kan ontslae kan raak nie ... ek sal maar weereens 'n pakke vals naels moet aanskaf ...Soveel keer belowe ek myself dit is nou die laaste keer wat ek my naels gaan kou, maar net een skeurtjie en dis verby.

So is dit die dag na Kersfees en sien ek uit na die week wat voorle ... wil die huis van hoek tot kant skoonmaak vir die nuwe jaar wat voorle ... so soortvan 'n "nuwe" begin ... 'n nuwe begin van probeer om nie net koffie saam met 'n sigaret vir ontbyt in te neem nie, porsies kleiner te maak en nie uit 'n klein bordjie eet en dan twee keer skep nie, wat help dit dan ... nie lekkergoed probeer eet nie, maar wanneer die lus werklik druk 'n slab tjoklik in een "go" verorber ... ek wonder wat is 'n nuwejaarsvoorneme nou eintlik ... 'n "wens" wat jy het en hoop jy kry dit reg, in daardie geval is my nuwejaarsvoorneme om die lotto te wen ... nie te veel nie net so R250 000 en so klein bietjie ekstra om huis te koop ... ja skuld is 'n lelike ding, maar blykbaar het 'n mens gewoonlik motorskuld en huisskuld ... ons het nog nie eens 'n huis nie en die skuldbedrag blyk soos 'n berg voor ons te staan ... iewers sal ons daar uit kom. Ek kry net mense vreeslik jammer wat hul motors of huise verloor. Mens kry mos maar mense wat eenvoudig alles net mee goed gaan, ander wat wip-plank ry en ander wat sukkel om bo uit te kom.

So het almal ons plekkie in die wereld, almal het ietsie wat hul vermag, maar niks is onmoontlik nie, solank jy glo jy kan ...

Ho-Ho-Ho

Die jaar is amper alweer verby en die Kersdag wat werklik heerlik. Eers kon ek nie opkom vanoggend nie, dit is van al die laat slaap en die tussen-deur opstaan vir baba en dan vroeg wakker wees. Die gevolg ek het, nadat baba weer aan die slaap geraak het, tot kwart voor elf geslaap. Ja ek weet die dag is dan amper verby, maar ek het dit soooo nodig gehad.

Van 'n groot dik varkrib, gebraaide "gammon", heerlike aartappelgereg, groentegereg, verskillende klein nageregte en dit alles gemaak vir Kersdag. Die kinders het gisteraand kersgeskenke oopgemaak. Die geskenke was so baie dat ek nie behoorlik tyd gehad het om te sien wie het wat gegee nie en gevolglik ook nie kon dankie se vir die of daai spesifieke geskenk nie. Moes maar net dankie se wat seker die belangrikste is. Baba het die oulikste klere gekry en by aanstaande skoonsus die oulikste olifantjie wat giggel as jy die toutjie trek.

Ek het iets gekry wat ek bitter lank wou he, 'n voetskuurder, ja daardie dingetjie wat wondere verrig met growwe hakskene. Manlief het 'n Jeep-hemp gekry en het die sommer dadelik aangetrek. Sekerlik een van sy gunsteling "name-brand"kledingstukke.

So kry ons so baie en dink ek aan 'n program wat ek gisteraand net na twaalf gesien het. Arme apies wat gevange geneem word vir toetsing en die arme diertjies word so mishandel. Al wat ek nou nog voor my sien is die twee baba-apies wat aan mekaar vasklou van bangwees in 'n hok. Hoe kan mense so wreed wees! En hier sit ons vandag met oogklappe aan met wat in die wereld aangaan. Van vroue wat verkrag word, kinders wat gemolesteer word, diere wat mishandel word, mense wat geld of goed steel wat nie aan hulle behoort nie of net kanse vat en hoop hulle kom weg met alles.

Ek weet baie mense volg nie altyd die nuus nie, dit kan so depressing wees, maar dit kan ook insiggewend wees om ons oge te laat oopgaan. So terwyl kersvader ho-ho-ho en geskenkies aandra is daar kindertjies wat niks het nie, nie eers 'n mamma of pappa wat hulle kan vashou en hulle trane afvee nie. Daar is dalk mense wat hul geliefdes verloor het in die tyd en tragedie moet verwerk. Maar aan almal hoop ek werklik dat jy volgende jaar meer jou seeninge kan tel en nou al beplan om geskenkies of kospakkies op te maak vir die minder bevoorregde mense. Ouer mense wat in ouetehuise is het hul pensioen, 'n skrale bedraggie waarmee hul hul toiletware moet koop en selfs sigarette vir die wat rook. So maak nou al skoenbokse bymekaar en kontak jou naaste ouetehuis of kinderhuis en hoor ongeveer hoeveel mans / vrouens / seuns / dogters daar is en kry 'n paar vriende om pakkies op te maak. Dit kan 'n verskil maak in nie net jou lewe nie maar in ander se lewens ook.

So ho-ho-ho aan om die liefde en goeie dade te versprei!

Twyfeling & Vooruitsigte

Ek het so twee weke gelede mos my eerste advertensie in die koerant geplaas vir my klein besigheidjie. Daar het nogal 'n hele paar mense navraag gedoen. Die een vrou het behoorlik die wind uit my seile gehaal toe sy my vra "are you a trained beautician?", jong vrou, ek kan al 'n klein motortjie koop met al die geld wat ek uitgegee het op vals naels en haarkleur. Ek kan jou goed vertel wat om NIE te doen nie.

Ek krap vanaand op die rekenaar rond om te kyk hoeveel dit gaan kos net om ietsie meers agter my naam te kry as dit wat voor my naam staan (Mevrou). Nou ja, nie gedink ek sal ooit weer lus wees vir studeer nie, maar die moontlikheid om my te begewe in iets waar ek darem bietjie meer kennis kan inwin sal seker nie skade doen nie en iets waarna ek nogal uitsien. Soos my man altyd se "wat nie doodmaak nie, maak vet".

Net om kennis in te win deur die internet plat te "surf", sal nie 'n sertifikaat of diploma vir my gee nie. Maar kennis is iets wat niemand kan wegvat van jou nie. Die kennis wat die ou mense darem nie het nie, nie net oor hoe om kinders groot te maak nie, maar al die boere-rate wat aangeleer is deur die voorgeslagte. Een boere-raad wat my man aangeleer het, wat my pa gekry het by my oorle ouma, is turlington en kondensmelk wat jy drink op 'n nugter maag. Glo my dit klink nie net erg nie, maar ruik ook glad nie lekker nie. Dit help vir 'n maagsweer. Alhoewel op die botteltjie turlington staan, "nie vir inwendige gebruik nie".

Wou al binnehuise versiering ge"swot"het, of selfs "business management", weet nie hoekom ek dit nie gedoen het nie.

Ek het vroeer vandag daaraan gedink dat kinders wat op skool is meestal meer geleerd is as sommige volwassenes. Die goed wat hulle vandag leer, leer die ouers saam met hulle, so ons beurt wag nog om weer te begin skool toe gaan. So ek en my man gaan dubbeld so slim word. Van Wiskunde tot onse nuwe geskiedenis. Wonder of van die kinders nog weet wie Jan Van Riebeeck was, hulle ken seker net vir Harry (as dit nou weer sy naam was) die Strandloper. Sies nou is ek lelik.

Ek sal vir seker 'n kursus moet loop in Stress Management, Time Management en Communication Skills. Ek het 'n tekort daaraan, veral as my stresvlakke so hoog word omdat ek nie genoeg tyd het om alles te doen nie en dan 'n kommunikasie-gaping veroorsaak en ek nie weet hoe om uiting te gee aan my frustrasies nie.

So wou ek mos vandag begin om weer van die vet-smelting-masjientjie gebruik te maak, maar het besluit om eers te wag totdat ek gereed is om daad-werklik alles in te sit. Dit help nie ek maak gebruik van die toestelletjie en ek eet nie reg nie. Kyk maar net al die samoesas wat ek vandag verorber het en dink een hoenderboudjie vir aandete sal help om nie die ekstra vetjies te laat vassit nie. "Brain, mind & body"dit moet mos alles saamwerk om 'n sukses van enige iets te maak. Of is dit nou "brain, soul & body", ag maak nie saak nie. Soos ek baie keer vir my dogter se "kan nie is dood van kruiwa stoot en willie is agterna, en Willie is jou oupa", so ja daar is nie 'n rede hoekom ek dit nie kan regkry nie. Op die stadium is dit net pure luiheid. Ja daar erken ek dit, ek is te lui om dadelik te begin. Seker ook omdat ek weet oor kerstyd met al die lekker kosse en poedings gaan ek nie my emosionele-etery kan keer nie.

Ek is darem opgewonde oor 'n vooruitsig vir einde Januarie-maand. Ek gaan eerste hands ervaar hoe rekmerke verwyder word en ook pigmentasie (vlekke) op my gesig laat verwyder. En dit te danke aan iemand wat dit verniet vir my wil doen. Net die moontlikheid dat my maag nie meer hoef te lyk soos 'n streepsak wat gebleik en geskeur is nie sit al klaar 'n glimlag op my gesig. Ek gee nie om dat daar nog rekmerke op my bene sit nie, dit kan maar as herinnering dien wat yo-yo diete veroorsaak.

Nou ja, genoeg gebabbel vanaand, laat ek maar nog 'n sigaret opsteek en my gaan neerplak voor die televisie. Dit langs my man wat al vir bietjie meer as 'n uur le en balke saag.

Versorg jou boek

Dit is waar dat ons vrouens meer woorde in 'n  dag praat as mans, maar nie my man nie, hy praat soms meer as ek ... hoe het Thys die Bosveldklong eenkeer gese "bel maar as jy moet pappa"... nou daardie een is uit en uit my man, maar eerder "praat maar as jy moet my bokkie"...

Ai, ek onthou nog die eerste keer toe hy vir my gese het "bokkie"... wat 'n eienaardige gevoel ... ek is mos nie 'n bok nie ... so het ons almal ons troetel naampies vir mekaar en so ook weet jy wanneer die troetelnaampies verdwyn dat dit wat gespreek word met alle erns bedoel word.

Ek het nou eers terug gekyk op hoeveel ek al kwyt geraak het op die blog en kon nie my oe glo toe ek sien ek het al 54 inskrywings gemaak nie. Nie dat ek elkeen weer oorgelees het nie, ek raak vies vir myself as ek al die spelfoute sien ... Ek is seker iewers moes ek seker ook al soos 'n vasgehaakte plaat geklink het, mens plaas mos soms goed op die net en lees dit nie weer nie. Nou ja, dis ek daai.

Laasweek het ek 'n iemand ontmoet, 'n vrou met 'n fantastiese persoonlikheid. Sy gesels so lekker en lag ook so lekker. Dit is wonderlik om sulke mense te ontmoet en weet dat daar nog mense daar buite is wat plat op die aarde is en net kan "wees". As julle verstaan wat ek bedoel.

Eerste indrukke is mos blywend, ek moes dit al iewers gese het, en van die wonderlike mens wat ek eers ontmoet het oor die telefoon en toe later in lewende lywe, sou mens moontlik nie kon se as jy haar net op die oog-af sien dat sy so 'n wonderlike persoonlikheid het nie. Dit is die ding wat ons tog so graag doen, "judge a book by its cover". Ek sidder om te dink wat die mense van my moet se as hulle my die eerste keer sien.

As ons iewers moet kuier is ek gewoonlik eers stil tot ek gemaklik raak in my omgewing en dan een of twee persone kry waarmee ek lekker kan gesels. So ook is ek seker is ons vroue dalk dieselfde in sekere opsigte as dit kom by eerste ontmoetings ... ek is geneig om te veel van myself te wees in party situasies en wat met afkeur dan aangekyk word. Kyk maar na die vrouens wat dink hulle is beter as ander, dalk oordat jy nie die regte klere aanhet, of grimering dra nie. Daardie dames wat lyk of hulle nou net uit 'n tydskrif geklim het en neergeplaas is, so asof die omgewing ge"stage"is vir hulle.

Ek waardeur darem ook soos enige man, 'n mooi vrou, nou nie dat ek uit die kas gaan klim nie ne! Vroeer was ek onsettend jaloers as my man rondgekyk het en besluit maar basta daarmee, ek gaan hom "join" (Ooo wee, die engelse woorde darem tussen in) ... so het sy rondkyk verminder en nie meer pret was as ek altyd moes uitwys hy het iets gemis nie. Kyk daardie is nou werklik uit en uit 'n nuttelose storie, om jaloers te wees, jy maak jouself moeg vir wat? As hy gaan rondkyk gaan hy dit met of sonder jou medewete doen, en die wat bang is sy of haar eggenoot gaan rond"kuier", hulle gaan dit doen of jy nou jouself moegmaak van jaloesie of nie. Laat hulle hul gang gaan, daar is niks wat jy aan die situasie kan doen nie, so hou op jaloers wees.

Is dit wat party mense uitmekaar dryf? Jaloesie ... omdat ander boeke se buiteblaai meer aanloklik gelyk het omdat die jaloesie-kwessie te veel geword het ... hou op om na ander boeke te soek en hou by jou eie, daardie buiteblad waarna jy kyk het jy tog self uitgesoek en gekies met 'n troetelnaam. Die inhoud van baie boeke is nog nie voltooi nie en die einde bly 'n raaisel. Vul daardie boek van begin tot einde met inskrywings wat jy weer en weer wil lees ...

Kaktusse kan ook blommetjies wees

Al ooit gewonder hoe 'n vrou se kop werk ... ek probeer dit nog elke dag self uitwerk. Ons is komplekse wesens, soveel so dat ons onsself nie verstaan nie. Blameer dit op die hormone, ouderdom net wat jy wil, maar daar is altyd 'n manier om 'n vrou kwaad te maak, of jy dit opsetlik doen of nie.

Vra maar my man, hy beplan partykeer goed sonder om vir my te vertel, dan word ek onsettend befoeterd. Se ten minste vir my vooruit sodat ek kan beplan, of weet wat gaan volg. Nie dat my man dit opsetlik doen nie, hy het 'n baie goeie hart en altyd 'n glimlag op sy gesig. Hy verdien eintlik iemand beter as ek ... kan nog onthou toe ons jare terug 'n gesprek gehad het, ons was seker bietjie meer as 'n jaar saam, oor hoe mense verander as hulle eers die dag getroud is. Vra maar enige man wat al 'n geruime tyd getroud is, hulle blommetjie verander later in 'n kaktus. Die rekmerke of ekstra liefdes-vetjies van gemak wat met kinders, tyd of ouderdom kom maak die eens volmaakte prentjie van vrouwees effe gekraak. Ek hoor daar is blykbaar mans wat van so iets hou, maar dink daardie sogenaamde mans is net 'n mite.

Met vandag se tegnologie kan enige iets verwyder word, ekstra vetjies wat weggesmelt kan word, rekmerke en pigmentasie wat weer perfekte vel kan word, alles met 'n klein plasie se prys. So het 'n paar manne al pamflette geneem van my vet-verwyderings-besigheidjie en gese hulle wil dit vir hulle vrouens neem ... "Meneer, weet jy watse klap gaan jy kry?"... Se eerder jy het gedink een van hulle vetter vriendinne kan daarvan gebruik maak, en as sy dalk noem sy wil so ietsie oorweeg se dan eerder "As jy wil my lief, maar jy is perfek nes jy is"... so sal ons mekaar taktvol probeer verander. Om dalk jou kaktus weer in 'n blommetjie te laat verander.

Mans is maar ingestel op die visuele en ons vrouens op al die ander goed, nou nie dat ons 'n mooi man nie sal waardeur nie ... ons is geneig om ons "kaktusse" water te gee en te versorg.

Op die einde van die dag wil ons almal net aanvaar wees, met al die ekstra bultjies en lewens-spore op ons lywe. Die kaktussie sal vanaand styf langs haar man gaan le en net lief wees vir hom en probeer om my dorings (humeur en alle ander foute) te laat verdwyn, al kan ek nie die belofte wat ek gemaak het voor ons getroud is om nie te verander nie, nie nakom nie. Sal maar soos alle ander vroue weer Maandag begin met reg eet (ek kan NIE die woord dieet gebruik nie, dan v(e)reet ek weer) in die hoop om weer EENDAG vir my man soos 'n blommetjie te kan lyk. Wat ons vrouens net nie alles sal probeer nie.

Die werklikheid van strepies

Sooos wat ek hier sit het ek 'n aaklige gevoel op my bors en half naargevoel in my binneste ... Wat as ek more-oggend nie weer wakker word nie ... Sal my kinders weet hoe oneindig lief ek hulle het, dieselfde geld vir my wonderlike man wat my alles is en ook almal wat na aan my hart is ...

Dit is iets wat mens nie kan voorspel nie ... Daardie strepie wat vir ons almal iewers getrek is ... Dit help ook nie dat ek nie minder rook nie en ek weet daar hartkwale in ons familie is ...

'n Hele paar jaar terug het ek my ouers se hande afgerol met my printer ... Dit is dalk die simpelste ding om te doen, maak kan jy onthou hoe jou oorle ouma of oupa se hande gelyk het of hoe groot dit was? Al ooit gewonder hoe het jou voorsade gelewe en wat hulle op 'n daaglikse lewe gedoen en ervaar het. Dit is iets waaroor ek nogal wonder ... Oor wat hul gewoonder het wat le voor vir die toekoms ...

Dit is seker maklik om my op te som ... Vol nonsens soos enige ander vrou, net my verpakking wat bietjie haelskade opgedoen het langs die pad en natuurlik by tye iemand wat jou ore van jou kop af kan praat en soms net wil stilwees ... Die wens vir die huisie met die sogenaamde 'white picked fence', die normale ...

Maar die werklikheid is dat alles nie altyd beskore is vir 'n mens vir wanneer JY self dink die tyd is reg daarvoor nie. En soos meeste wanneer jy g@tvol is vir sente omdraai en hoop more is 'n beter dag. Tog is ek dankbaar vir alles in my lewe ... My man wat 'n wonderlike s'n vir humor het en liefde uitdeel (en soms sy geld blaas op ander wat dit meer nodig het as ons) ... Lief hom so baie ek huil sommer ... Nee voor julle dalk dink ek het dronkverdriet, my koffie is nie gedokter nie ... My oudste dogter wat heeltyd net wil dans en lag ... Alhoewel ons nou deur die hardkoppige stadium gaan van haar menswees is hierdie mamma baie lief vir haar ... My baba wat my hart vul met nuutgevonde liefde, nie gedink sy sou ooit 'n werklikheid word nie ...

Dan is ek bevoorreg om wonderlike skoonsusters te he, elk met 'n unieke manier van wees wie hulle is. Skoonouers met wie ek goed oor die weg kom, ka jy het reg gelees, nie almal het skoonouers gestuur van onder uit die donker nie.

Dan is daar my ouers, die mense wat my help vorm het ... Nie die hardeg@t gedeelte nie, dit het ek self gekweek. Het hulle natuurlik al baie gryshare veroorsaak, maar dit maak deel van goeie herinneringe.

Dan is daar my broer wat verloof is aan 'n fantastiese vroutjie, hulle sal mekaar goed aanvul. Soos 'n prentjie wat amper klaar ingekleur is.

Vir die wat al geliefdes verloor het, weet dat hulle sekerlik 'n lang briefie sou los as hul geweet het van hulle strepies. Maar dit is wat saakmaak vandag, voordat jou strepie getrek word, maak seker jy deel liefde uit sodat jy nooit berou sal he nie. Spyt kom altyd te laat ...
Sent via BlackBerry

Vredemaak is 'n moet.

Tel jou speelgoed op, sit teug jou klere in jou kas, trek vir jou iets warm aan, moenie hardloop nie jy gaan seerkry, moenie die plante se blare breek nie, moenie op die banke spring, moenie raas nie jou sussie slaap ... Dit is wat my arme kind die heeldag hoor ... Moenie, moenie, moenie en wanneer ek vir haar se sy mag maar stilsit, mag maar haar speelgoed optel werk dit ook nie. Al wat sy baie goed verstaan is wanneer ek vir haar se sy mag maar net in haar pantie rondloop.

Het gedink dat my man se ma ook al genoeg met hom gepraat het oor klere wat rondle ... Dit hou net nooit op nie. Maak ek die huis aan die kant bly dit so vir seker 'n uur, dan lyk dit weer of 'n orkaan dit getref het.

Die dag wat die kinders uit die huis gaan sal die huis seker skoon bly, ook net tot daar eendag kleinkinders is ...

Hoekom is dit 'n al ewige stryd, ek is nou net mooi gatvol. Ook bygese dat die jongste ook nog later moet bykom waar mamma agter haar ook nog moet gaan optel. Ek onthou jare terug toe ek van ons vriende se stout kinders gesien het ek en manlief gese het 'ons kinders sal eenvoudig pakslae kry as hulle so stout is'. En nou, nou is dit erger en het die oudste die vermoe om te luister heeltemal die pad byster geraak.

Ja dit sal seker iewers beter gaan ... Nou verstaan ek ook hoekom 'n gedeelte van my ouers se besluit was om ons koshuis toe te stuur. 'n Gedeelte van my lewe wat ek nooit ooit weer wil oor he nie. Was ook nog nooit terug na die dorpie toe om te gaan 'inloer' nie. Wat is die punt daarvan in elk geval.

Wil so bitter graag die geheim weet hoe ouers dit regkry om nie in die malhuis te beland nie. Dalk moet ek begin stilswye ontwikkel, nog nie iets wat ek probeer het nie. Sal dalk beter wees vir my gemoed ook, en miskien leer ek intussen geduld ook aan.

Ek is so onsettend dankbaar vir twee gesonde kinders en almal wat in my lewe is, so die alternatief vir al my frustrasies hierbo is 'n fase waardeur ek seker is baie vroue al gegaan het. So ek sal vrede daarmee moet maak en maar net moet aangaan ...
Sent via BlackBerry

Dobbel soos die wind

Kyk vanoggend na die PowerBall nommers op die kaartjie wat ek gister gekoop het ... 5 reg in verskillende lyntjies, 'n volle R323080 wat versreid le op die verkeerde plekke.

Dis maar die ding van dobbel, jy weet nie wat wanneer gaan gebeur nie ... Jou eerste keer wat jy 'n wind los voor jou geliefde is net so ... Nadat dit gebeur weet jy nie hoe om die sitiasie te hanteer nie. Ek praat nou nie van die mense wat so perfek is en dit nie voor mekaar doen nie. Ek onthou toe dit die eerste keer met my gebeur het, kon nie eers 'n stoel of 'n leersitplek vir die geluid(tjies) blameer nie en ook geen wegkom kans nie ... In die bakkie net toe liefie inklim. Net 'n ongemaklike glimlag en (blosend) '...skies...'.

So raak mens later so gemaklik met mekaar dat dit nie meer snaaks is nie.
Soms is dit juis daardie geluidtjies wat mense vinnig afbring aarde toe, die mense wat eksie perfeksie wil voorkom. Dit is natuurlik, maar moet net asseblief nie die reuke deel nie. Daardie reuk wat jou oortuig 'n bees is nou geslag reg langs jou.

As ons almal so onsettend beskaafd sou wees sou ons seker gelyk het soos Etopiers met opgeblaasde punt-magies ... Dan is hier seker 'n paar omies wat so beskaafd is, shame, moet ongemaklik wees.

Dit is uit en uit soos dobbel ... Jou tydsberekening moet reg wees asook die plek. Daar is geen toejuiging as jy 'wen' nie, net skewe kyke ... Geen drukkies om te se goeie geluk nie ... Dis die vinnigste manier om mense uit 'n vertrek te kry ... So wanneer jy ongewensde gaste kry, voer hulle koolbredie en kyk hoe lank hulle bly.
Sent via BlackBerry