Ho-Ho-Ho

Die jaar is amper alweer verby en die Kersdag wat werklik heerlik. Eers kon ek nie opkom vanoggend nie, dit is van al die laat slaap en die tussen-deur opstaan vir baba en dan vroeg wakker wees. Die gevolg ek het, nadat baba weer aan die slaap geraak het, tot kwart voor elf geslaap. Ja ek weet die dag is dan amper verby, maar ek het dit soooo nodig gehad.

Van 'n groot dik varkrib, gebraaide "gammon", heerlike aartappelgereg, groentegereg, verskillende klein nageregte en dit alles gemaak vir Kersdag. Die kinders het gisteraand kersgeskenke oopgemaak. Die geskenke was so baie dat ek nie behoorlik tyd gehad het om te sien wie het wat gegee nie en gevolglik ook nie kon dankie se vir die of daai spesifieke geskenk nie. Moes maar net dankie se wat seker die belangrikste is. Baba het die oulikste klere gekry en by aanstaande skoonsus die oulikste olifantjie wat giggel as jy die toutjie trek.

Ek het iets gekry wat ek bitter lank wou he, 'n voetskuurder, ja daardie dingetjie wat wondere verrig met growwe hakskene. Manlief het 'n Jeep-hemp gekry en het die sommer dadelik aangetrek. Sekerlik een van sy gunsteling "name-brand"kledingstukke.

So kry ons so baie en dink ek aan 'n program wat ek gisteraand net na twaalf gesien het. Arme apies wat gevange geneem word vir toetsing en die arme diertjies word so mishandel. Al wat ek nou nog voor my sien is die twee baba-apies wat aan mekaar vasklou van bangwees in 'n hok. Hoe kan mense so wreed wees! En hier sit ons vandag met oogklappe aan met wat in die wereld aangaan. Van vroue wat verkrag word, kinders wat gemolesteer word, diere wat mishandel word, mense wat geld of goed steel wat nie aan hulle behoort nie of net kanse vat en hoop hulle kom weg met alles.

Ek weet baie mense volg nie altyd die nuus nie, dit kan so depressing wees, maar dit kan ook insiggewend wees om ons oge te laat oopgaan. So terwyl kersvader ho-ho-ho en geskenkies aandra is daar kindertjies wat niks het nie, nie eers 'n mamma of pappa wat hulle kan vashou en hulle trane afvee nie. Daar is dalk mense wat hul geliefdes verloor het in die tyd en tragedie moet verwerk. Maar aan almal hoop ek werklik dat jy volgende jaar meer jou seeninge kan tel en nou al beplan om geskenkies of kospakkies op te maak vir die minder bevoorregde mense. Ouer mense wat in ouetehuise is het hul pensioen, 'n skrale bedraggie waarmee hul hul toiletware moet koop en selfs sigarette vir die wat rook. So maak nou al skoenbokse bymekaar en kontak jou naaste ouetehuis of kinderhuis en hoor ongeveer hoeveel mans / vrouens / seuns / dogters daar is en kry 'n paar vriende om pakkies op te maak. Dit kan 'n verskil maak in nie net jou lewe nie maar in ander se lewens ook.

So ho-ho-ho aan om die liefde en goeie dade te versprei!